W terapii choroby Alzheimera stosuje się leki objawowe, które mogą zmodyfikować przebieg choroby - nie prowadzą jednak do wyleczenia. Trudno jest również przewidzieć efekt terapii. Poprawę obserwuje się u 1/3 pacjentów przyjmujących leki, u 1/3 można zauważyć spowolnienie narastania zaburzeń pamięci i trudności w radzeniu sobie w życiu codziennym. Istnieją dane, według których po 3 latach oddziaływanie leków jest już względnie niewielkie. Ważne jest, aby po rozpoczęciu leczenia nie robić w nim przerw. Nawet kilkudniowe pauzy powodują pogorszenie stanu klinicznego pacjenta. / Leczenie choroby Alzheimera
Coraz częściej zwraca się uwagę na łączenie terapii farmakologicznej z niefarmakologiczną. Celem tej ostatniej jest zmniejszenie skutków postępującego uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego. Terapia ta w połączeniu z lekami ma wpłynąć na poprawę jakości życia chorych oraz ich codziennego funkcjonowania. Jest wiele publikacji naukowych, z których wynika, że rehabilitacja poznawcza oparta na treningu pamięci powiązana z leczeniem farmakologicznym, może spowolnić przebieg i postęp choroby.
Zachodzące zmiany demograficzne związane z wydłużeniem ludzkiego życia niosą ze sobą ryzyko zwiększenia zachorowalności i wzrostu liczby osób z zaburzeniami pamięci. Współczynnik nowych zachorowań rośnie wykładniczo w wieku podeszłym i ulega podwojeniu co każde 5 lat życia - z 0,3% na rok w 65.-69. roku życia do ponad 7% na rok w wieku podeszłym, powyżej 90. roku życia. Aktualne badania nie dają odpowiedzi na pytanie, czy istnieją skuteczne metody zapobiegające wystąpieniu objawów otępiennych.
Większość badań w ostatnich latach wydaje się potwierdzać związek między aktywnością umysłową, fizyczną i społeczną a zmniejszonym ryzykiem zachorowania na zaburzenia otępienie. Wczesna kontrola czynników ryzyka chorób naczyniowo-sercowych również może przyczynić się do zapobiegania tym zaburzeniom. / Leczenie choroby Alzheimera
Praktyczne wskazówki / Leczenie choroby Alzheimera
Rozwój zaburzeń pamięci jest skryty i podstępny. Zmiany w mózgowiu narastają przez wiele lat, nie stwarzając dolegliwości bólowych ani nie dając innych objawów, które skłaniałyby do wizyty u lekarza. Po stwierdzeniu pierwszych, pozornie błahych symptomów należy skontaktować się z lekarzem. Zaburzenia pamięci nawet o łagodnym charakterze wymagają wnikliwej analizy lekarskiej, psychologicznej, a następnie obserwacji przez dłuższy okres. Rozwinięte objawy choroby są wynikiem wielu lat jej ukrytego przebiegu. Należy dążyć do możliwie wczesnego zdiagnozowania. Wiek nie jest czynnikiem usprawiedliwiającym roztargnienie - powinny zdawać sobie z tego sprawę osoby starsze i ich rodziny.
Opieka nad pacjentem z zaburzeniami pamięci stanowi trudne wyzwanie dla jego rodziny i bliskich. Wymaga cierpliwości, spokoju i poświęcenia. Należy dążyć i zachęcać pacjenta do tego, aby tak długo, jak to jest możliwe, włączał się w codzienne czynności i aktywnie współuczestniczył w życiu rodzinnym. W początkowym okresie choroby pomocna może być psychoterapia, terapia zajęciowa, treningi pamięci. Udział w takich zajęciach podnosi nastrój pacjenta i pozwala dłużej zachować sprawność.
Opiekun chorego powinien jak najczęściej zwracać się o pomoc do innych osób, lekarza oraz stowarzyszeń alzheimerowskich. Powinien dążyć do stworzenia bezpiecznego i przyjaznego domu dla osoby chorej. Od wielu lat znane są wyniki badań potwierdzające znaczne obciążenie psychiczne, jak i zdrowotne opiekunów. Jednocześnie oni sami zaczynają podkreślać pozytywne strony tej trudnej sytuacji. Przyznają, że postawione przed nimi zadanie przyczynia się do ich dowartościowania, nawiązania głębszej więzi psychicznej z osobą, którą się opiekują. Niektórzy wyrażają dumę, że potrafią sprostać wyzwaniu, jakim jest opieka nad osobą z zaburzeniami pamięci. / Leczenie choroby Alzheimera
Zobacz innych artykuł z tego cyklu, pt.: "Specjaliści – choroba Parkinsona" > kliknij tutaj.
Wkrótce pojawią się kolejne informacje dotyczące omawianego tematu.
Zachęcamy do wejścia na strony:
https://pacjent.gov.pl/aktualnosc/czy-alzheimer
https://alzheimer-waw.pl/
Tekst jest fragmentem Informatora, który powstał dzięki wsparciu udzielonemu przez Islandię, Liechtenstein, i Norwegię poprzez dofinansowanie ze środków Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz Norweskiego Mechanizmu Finansowego, a także ze środków budżetu Rzeczpospolitej Polskiej w ramach Funduszu dla Organizacji Pozarządowych jako część projektu „Ośrodek Informacji Alzheimerowskiej”.
Autorzy: Marta Baumann, Marta Buraczyk, Robert Knaś, Elżbieta Przedpelska-Ober, Andrzej Rossa
Redakcja: Agnieszka Jankiewicz
Wydawca: Wielkopolskie Stowarzyszenie Alzheimerowskie, ul. Zagórze 7/9, 61-112 Poznań, www.alzheimer-poznan.pl